Naukowcy odkryli nowy marker i prawdopodobny cel terapeutyczny dla zwapnienia naczyń i zastawek. Niestety, obecnie nie ma terapii dla zwapnienia, co może prowadzić do ostrych zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak zawał czy udar, oraz niewydolności serca – podkreśla dr Elena Aikawa z Brigham and Women’s Hospital.

Zespół z Brigham and Women’s Hospital i japońskiej firmy farmaceutycznej Kowa Company skupił się na osteoklastach, komórkach kościogubnych, które można by wykorzystać do rozpuszczania złogów mineralnych.

Dojrzałych osteoklastów zwykle nie ma w układzie naczyniowym. Mając to na uwadze, akademicy przeprowadzili proteomikę, czyli badanie całościowego składu białkowego (proteomu) osteoklastopodobnych komórek z waskulatury. Chcieli w ten sposób stwierdzić, jakie białka indukują tworzenie osteoklastów. Zespół zidentyfikował ponad 100 protein związanych z ich rozwojem. Kolejne studium zatwierdziło 6 białek-celów dla ewentualnych leków.

By poczynić dalsze postępy, musimy zrozumieć, czemu osteoklasty nie są rozpowszechnione w układzie naczyniowym mimo aktywnego wapnienia zastawek serca i naczyń i określić różnice między wapnieniem w obrębie waskulatury i wapnieniem kości. Potem możemy badać sposoby tworzenia osteoklastów w układzie naczyniowym.

Autor: Anna Błońska , www.kopalniawiedzy.pl

Źródło: Brigham and Women’s Hospital